четверг, 3 ноября 2016 г.

Հասարակություն


Ընտանիք


Երբ ունենում ես երջանկություն,սեր,հավատ, դա կոչվում է լիարժեք ընտաննիք: Ես կարծում եմ որ եթե չլինի սերը, երջանկությունը, հավատը այդ արդյունքում նաև չի լինի <<Ընտանիք>> կոչվածը: Լիարժեք ընտանիքը դա նման է դրախտի, որ երբ բացում ես տանդ դռները երջանկությունը միանգամից դուրս է պրծնում դեմքիդ և դու քեզ լիովին երջանիկ ես զգում, որ դու ունես հենց այսպիսի ընտանիք:
Ես երբևիցե չէի ցանկանա որ լինի այնպիսի ընտանիք որ դուռը բացելուն պես դուրս պրծնեն դեմքիդ ոչ դե դիմավորելու գուրգուրելու այլ նվաստացնելու և անպատվելու և վիրավորելու, և այդ ժամանակ դու կհասկանաս որ գտնվում ես դժոխքում որտեղ բոլորը քեզ ցավեցնում են և սկսում է հոգիդ և սիրտդ վառվել: Ես ուզում եմ որ այդպիսի երջանկություն լինի յուրաքանչյուրի օջախում և բոլորը լինեն ուրախ և երջանիկ: 

Комментариев нет:

Отправить комментарий