Հոգուս գարունը
Իմ հոգու գարունը անվերջ է, երբ ես նայում եմ դուրս, կարծես քայլում եմ տերևների վրայով: Ես ամեն անգամ դուրս նայելիս` տարբեր բաներ եմ տեսնում, եթե ես ուրախ եմ լինում, մտածում եմ, որ ծառերը ուրախ են, որ գարուն է, բայց երբ տխուր եմ, մտածում եմ, որ ծառերը տանջվում են քամուց` գնալով աջ, ձախ: Ինձ համար գարունը
գրքի
նման
է
`ամեն
մի
էջում
մի
նոր
բան
ես
բացահայտում
ես
ամեն
անգամ
մտածելով
գարնան
մասին
նայում
եմ
վերև
տեսնում
եմ,
որ
երկնքում
թռչող
թռչունը
դանդաղ
փետուր
է
դառնում
և
ընկնում
խոնավ
տերևների
վրա:
Комментариев нет:
Отправить комментарий